تهران از این طرف...

In d name of d 1, who's d best FRIEND of mine

با صدای نازنینِ محمد صالح‌علا بشنوید در لینک زیر:

https://soundcloud.com/mohammadreza_atarod/tfhshnxomlzh

در جاده‌ی هراز، رودی پر از خروش، دشتی پر از علف

بر مرکبی، سوار، گم کرده راهِ خویش، تنها و بی‌هدف

دیدم کنارِ راه، جایی نوشته بود:   تهران   از این طرف

یادت، بهانه شد، کم‌کم ترانه شد: تهران از این طرف

دیدم پرنده‌ای، نوک می‌زد به برف

با کوه، گفت‌وگو، با قله‌ها، به حرف

پر زد پَرَک‌پَرَک با بال‌های سرد

از شمشک و دیزین تا دره‌ی اِوین

یادت، بهانه شد، کم‌کم ترانه شد: تهران از این طرف

هر سایه، نو بهار، در عالم خیال

رفتم سرِ قرار، پایینِ لاله‌زار، میدان مولوی، آن‌سو تر از بهار

یادت، بهانه شد، کم‌کم ترانه شد: تهران از این طرف

مَردی که می‌نواخت با آه‌های خود در نایِ نی‌لَبَک

مَردی که می‌گریست با چشم آسمان، بالاتر از ونک

یادت، بهانه شد، کم‌کم ترانه شد: تهران از این طرف